Прашањето за ритамот како стратегија за планирање во Валдорфската теорија

Abstract

Во светската педагошка теорија и практика егзистираат повеќе модели на воспитно-образовна работа во предучилишното, основното и средното воспитание и образование. Појавата на овие модели иницирала поинаков пристап 60 воспитувањето и образованието на децата и учениците, којшто ce темели врз влијателните научни достигнувања за развојот на детето во овој период. Со појавата на демократскиот политички плурализам ce отвораат можностите кон никнување на т.н. образовен плурализам кој води кон спектар на образовни алтернатиеи и можности. Дел од овој концепт ce идеите на Рудолф Штајнер, преточени во образовна филозофија која според сеоите карактеристики е сама no себе својствена и оригинална. Валдорфската педагогија претстаеува еден од ретките модели кој своите педагошки сфаќања, идеи и тенденции ги имплементира во многу специфична дидактичко-методска консталација. Во таа смисла, посебен акцент во овој текст ce придава на прашањето за ритамот како основна стратегија во планирање и програмирање на воспитно-образовниот процес.